به گزارش برترین ها،  این روز‌ها بعید به نظر می‌رسد که کسی با سرگرمی‌های دیجیتالی و بازی‌های ویدئویی آشنا نباشد. همه طرفداران رسانه‌های دیجیتالی و گیمر‌های قدیم و جدید، حداقل برای یک بار هم که شده یک خاطره از بازی‌های ویدئویی در ذهن خود دارند و با مرور کردن بعضی از آنها، حس نوستالوژیک زیبایی را برای خود تداعی خواهند کرد. مهم نیست که یک گیمر پنجاه ساله هستید یا پنج ساله، ویترین بازی‌های ویدئویی آنقدر بزرگ است که از هر نسلی در آن خاطرات زیادی وجود دارد.

اگر شما هم از نسل گیمر‌های قدیمی هستید حتما می‌دانید که در دنیای رایانه‌های شخصی یا همان کامپیوتر‌های خانگی، بازی‌های ویدئویی به‌یادماندنی وجود داشت که هنوز هم در خاطر بسیاری از طرفداران این صنعت مانده است. در این مقاله سعی کرده‌ایم تا بعضی از خاطره‌انگیزترین بازی‌های ویدئویی رایانه‌های شخصی را با هم مرور کنیم و یک بار دیگر طعم شیرین خاطرات گذشته خود را از دنیای گیم تجربه کنیم.

فضای بزرگ دوست‌داشتنی!
"ما هیچ وقت کنسول بازی نداشتیم که مجبور باشیم به تلویزیون خونه وصلش کنیم. اینکه سیستم خاطره‌انگیزترین بازی‌های ویدئویی رایانه‌های شخصیکامپیوتر رو نمی‌شد توی پذیرایی و هال بذاریم، اتفاق خیلی خوبی بود. همیشه یه فضای دنج اتاق خواب یا اتاق خودمون رو در نظر میگرفتیم برای میز کامپیوتر و بررسی میکردیم که کدوم طرفی قرارش بدیم تا صفحه مانیتور پشت به در ورودی قرار بگیره! "

قرار بود که یک مانیتور لامپ تصویری ۱۷ اینچ، یک کیس سنگیین بی‌خاصیت، موس توپی و اسپیکر‌های ۵ کیلویی که همش خرخر میکرد، تبدیل بشه به سیستم بازی رویایی ما! چه خالی‌بندی‌هایی که نکردیم برای یاد گرفتن ورد و اکسل توی تابستون و آخرش هم تا آخر شهریور تمام تلاش‌مون رو گذاشته بودیم برای باز کردن کرک (crack) بازی‌های خفن و تا آخر رفتنش.

لذت همیشگی بازی‌های Windows
همیشه قرار نبود که کامپیوتر‌های ما بهترین باشه و همه بازی‌ها رو جواب بده؛ بار‌ها پیش میومد که بازی رو به هزار مصیبت نصب می‌کردیم و حتی صفحه منوی بازی هم بالا نمیومد. اینجا بود که همدم همیشگی ما ورود به پنجره Start ویندوز بود و معرفت همیشگی فولدر Games.

چقدر تلاش کردیم تا قوانین بازی Minesweeper یا همون بمب رو یاد بگیریم و بتونیم نقشه کامل بازی رو خنثی کنیم. قطعا باید صدای انفجار ناگهانی بمب‌ها را هنوز در خاطر داشته باشید. وقتی که خبری از بازی‌های گرافیکی و رنگ‌ولعاب‌دار نبود، به سراغ بازی Pinball معروف می‌رفتیم و دلمون رو خوش می‌کردیم به افکت‌های صوتی بامزه و رکوردشکنی‌های بی‌پایان‌اش. از بازی‌هایی نظیر Spider Solitaire و Hearts و ... هم که بهتر است ازشون بگذریم و پیشنهاد می‌کنم که در خلوت تنهایی خودتون تجربه‌اش کنین!

به دنبال یک کامپیوتر خوب!
گاهی اوقات اطلاعات نوشته شده در پشت جعبه بازی‌ها، گیمر‌ها را در یک روز به اندازه صدسال پیر می‌کرد. کابوسی به نام «حداقل سیستم مورد نیاز». امروزه اگر به کسی بگویید که به دنبال خرید یک پردازشگر (CPU) با مشخصات ۲.۱۳ GHz Intel Core ۲ Duo E۶۴۰۰ یا یک کارت گرافیک با استاندارد ۵۱۲ MB DirectX ۱۰–complian هستید، به شدت مسخره‎‌تان می‌کند. ولی جالب است بدانید که روزگاری دغدغه همه پی‌سی‌گیمرها، دست و پنجه نرم کردن با همین قطعات بود.

اولین گام برای یک پی‌سی‌گیمر شدن مربوط به جمع کردن سیستم بوده و است؛ از بالا و پایین کردن فروشگاه‌ها و پاساژ‌های عرضه قطعات کامپیوتر گرفته تا گشتن میان دوست و آشنا برای جمع کردن یک کیس گیمینگ ارزان و ناقابل. از کل‌کل بین بچه‌های مدرسه و فامیل برای به رخ کشیدن رم ۵۱۲ و کارت گرافیک ۶۴ مگابایت و هارد ۸۰ گیگ تا پوز داشتن بازی‌هایی که اجرا کردنشون به یک سیستم قوی نیاز داشت.

بریم گیم‌نت؟!
" هنوز زنگ آخر مدرسه نخورده بود که دعوا بین بچه‌های کلاس بر سر صندلی‌های داغون گیم‌نت شروع می‌شد. بدوبدو به سمت گیم‌نت نزدیک مدرسه می‌رفتیم و صاحب اونجا نوبت اول رو به کسی می‌داد که اکانت‌اش بیتشر از بقیه شارژ داشت. دیگه دور و زمونه عوض شده بود و پول تووجیبی بچه‌ها به جای بوفه مدرسه خرج نیم‌ساعت بازی کردن «کانتر» (Counter) می‌شد. "

هم‌نسل بودن با راه افتادن اولین گیم‌نت‌ها و جایگزین شدن آن‌ها با کلوپ‌های قدیمی، از دیگر افتخارات ما پی‌سی‌گیمر‌های قدیمی است. گیم‌نت‌های شلوغی که به تازگی راه افتاده بود و همیشه پشت هر یک از سیستم‌های آنها، چند نفر منتظر تمام شدن بازی شما بودن و در عین حال شما را از فیض راهنمایی‌های کلیدی در بازی بی‌نصیب نمیگذاشتند! همه اساتید بازی‌های تحت شبکه‌ای مثل «کانتراستریک» و «ژنرال» که در هر محله و گیم‌نت حرف اول و آخر در بازی‌ها را می‌زدند.